چه داروهایی را با خود به هواپیما نبریم؟

از جمله قوانین مهم، هنگام سفر کردن به کشورهای دیگر، حمل داروهایی تحت عنوان داروهای ممنوعه است. هر کشوری با توجه به قوانین خاص خود از ورود برخی داروها ممانعت می‌کنند و مسافران قبل از سفر حتما باید از قوانین آن کشور در زمینه ورود داروهای غیرمجاز اطلاعاتی کسب نموده و با آگاهی کامل سفر را آغاز کنند که دچار مشکل نشوند.

شاید شما هم جزو مسافرانی هستید که نیاز دارید در هواپیما دارو به همراه داشته باشید اما باید بدانید که بردن دارو به هواپیما نیاز به بررسی بیشتری دارد، چرا که ممکن است داروهایی که در طول روز مصرف می‌کنید در فرودگاه و یا حتی در کشور مقصدتان غیرقانونی باشند.

به عنوان مثال شاید به ذهنتان هم نمی رسد که یکی از این داروهای ممنوعه قرص سرماخوردگی بزرگسالان است که ممکن است با توجه به اینکه به کدام کشور سفر میکنید، مجازاتی هم برای حمل آن ها در نظر گرفته شده باشد.

به همین جهت حمل دارو یکی از موارد دردسرساز در سفر است که در این مقاله سعی شده درباره ی حمل دارو در هواپیما صحبت کنیم تا بدانیم چه محدودیت هایی درباره ی همراه داشتن دارو در هواپیما داریم. پس لطفا با ما همراه شوید:

به طور کلی همراه داشتن دارو در هواپیما جرم محسوب نمی‌شود، اگرچه توجه به نوع دارو، فرودگاه‌هایی که از آن‌ها می‌گذرید و کشور مقصدتان از اهمیت ویژه ای برخوردار است. قوانین ممنوعیت دارو در کشورهای مختلف تفاوت‌های اساسی دارد؛ ممکن است هنگام ورود به برخی کشورها، داروهای کدئین دار داشته باشید و با هیچ مشکلی مواجه نشوید، اما برای کشورهای دیگر فقط به دلیل داشتن داروهای حاوی کدئین روانه زندان شوید.

از این رو قوانین حمل دارو را در دو دسته بندی بررسی می‌کنیم: داروهای رایج ممنوعه در برخی کشورهای جهان و داروهای رایج ممنوعه در مقاصد پرطرفدار ایرانیان.

داروهای رایج ممنوعه در برخی کشورهای جهان

ویکس (Vicks)و سودافد (Sudafed)

به همراه داشتن و وارد کردن ساده ترین داروهای سرماخوردگی مانند ویکس به کشور ژاپن کاملاً ممنوع است. ماده‌ی پایه ای در این نوع داروها سودوافدرین ^۱ است که در زمره‌ی داروهای غیرقانونی و در لیست سیاه ژاپن قرار دارد.

کدئین (Codeine)و ترامادول (Tramadol)

برای ورود این داروها که اغلب به عنوان مسکن استفاده می‌شوند، به برخی از کشورها, ارائه نسخه‌ی پزشک الزامیست. اگرچه لازم به ذکر است که همراه داشتن این داروها در کشورهای عربستان سعودی، ژاپن، امارات متحده‌ی عربی، تایلند، و یونان به کلی ممنوع هستند و ممکن است دارنده‌ی دارو به زندان فرستاده شود.

بنادریل (Benadryl)

در بسیاری از کشورهای جهان، زمانی که افراد با آبریزش بینی، خارش گلو و بینی و یا هر نوع علائم آلرژی مواجه می‌شوند به راحتی از بنادریل که نوعی آنتی هیستامین است استفاده می‌کنند، بدون اینکه به تجویز پزشک نیاز داشته باشند. اما همین دارو به دلیل داشتن دیفن هیدرامین^۲، در برخی کشورها مانند زامبیا و ژاپن کاملاً ممنوع محسوب می‌گردد. مصرف آن فقط در مقادیر کنترل شده و آن هم با نظر پزشک مجاز است.

آدرال (Adderall) و ریتالین (Ritalin)

این دو نوع دارو برای اختلال نقص توجه - بیش فعالی^۳ (ADHD) تجویز می‌شوند و افرادی که قصد سفر به عربستان سعودی و ژاپن را دارند مجاز به همراه داشتن این دو نوع دارو نیستند. در صورتیکه نیاز به مصرف داروهای گروه مت آمفتامین^۴ و آمفتامین^۵ دارید، لازم است از جایگزین مناسبی استفاده نمایند.

امبین (Ambien) و اینترمزو (Intermezzo)

داروهای خواب آور از جمله داروهای پرمصرف و پرطرفدار جهان هستند. اما این داروها حاوی ماده‌ی تشکیل دهنده ای به نام زولپیدوم^۶ می‌باشند. زولپیدم در برخی کشورها از جمله عربستان سعودی، نیجریه و سنگاپور کاملاً ممنوع است. دیازپام از داروهای دیگریست که در گروه داروهای آرام‌بخش و خواب آور قرار دارد. به همراه داشتن این دارو در امارات متحده‌ی عربی ممنوع است.

به طور کلی به غیر از کشورهای نامبرده در بالا، کاستاریکا، قطر، چین و اندونزی، از جمله کشورهایی هستند که در قوانین حمل دارو بسیار سخت گیرانه عمل می‌کنند.

داروهای رایج ممنوعه در مقاصد پرطرفدار ایرانیان

از پرطرفدارترین مقاصد توریستی ایرانیان, ترکیه است که قوانین خاص خودش را در مورد حمل دارو دارد. به همراه داشتن قرص‌های خواب آور، داروهای اختلال نقض توجه – بیش فعالی و مسکن‌های قوی جهت ورود به فرودگاه‌های ترکیه ممنوع است. در صورت نیاز و استفاده از این دسته از داروها, حتما گواهی پزشک به زبان ترکی و یا انگلیسی به همراه داشته باشید.

برای حمل دارو به گرجستان نیز باید از قوانین خاصی تبعیت کرد. مسافران می‌توانند فقط برای مصارف شخصی (برای ۳۱ روز) و تنها با داشتن مدارک زیر، داروهای حاوی مخدر^۷ مانند کدئین، مورفین، متادون،… را به همراه داشته باشند.

فتوکپی نسخه‌ی ترجمه شده به زبان انگلیسی که حاوی نام و نام خانوادگی بیمار، تشخیص بیماری، نام علمی و برند دارو، دوز مصرفی، مقدار مصرفی و روش استفاده باشد.

مدرک پزشکی که دارو را تجویز کرده است. (به زبان انگلیسی)

تأیید تمامی مدارک توسط فردی که مورد تأیید دولت گرجستان باشد.

و اما شاید امارات متحده ی عربی در میان کشورهای پر رفت و آمد برای ایرانیان، سخت‌گیرانه ترین قوانین ممکن را برای حمل دارو در نظر گرفته باشد. در صورت به همراه داشتن حتی کمترین مقدار از داروهای ممنوعه، برای فرد خاطی حداقل ۴ سال زندان در نظر گرفته می‌شود.

همانند کشورهای نامبرده، داروهای رایج ممنوعه فقط با گواهی و تأییدیه‌ی پزشک به زبان عربی و یا انگلیسی می‌توانند به امارات متحده‌ی عربی وارد شوند. میزان دارویی که به کشور امارات وارد می‌شود نباید بیش از میزان مصرفی برای ۳۰ روز باشد. تمامی داروهای حاوی مخدر و داروهای فعال کننده‌ی روان^۸ و حتی ساده ترین و رایج‌ترین داروها مانند داروهای مسکن، داروهای ضد اضطراب ^۹ و اسپری بینی شامل ممنوعیت دارویی می‌شوند.

به طور کلی به دلیل وجود قوانین متفاوت, در زمینه‌ی ورود و خروج دارو, در کشورهای مختلف، بهتر است قبل از اقدام به سفر، وبسایت رسمی سفارت آن کشور را بازدید کرده و از لیست داروهای ممنوعه، نحوه‌ی بسته بندی داروها و هر مطلب دیگری که در طول سفر به آن نیاز پیدا می‌کنید آگاه شوید.

نکات ضروری قبل از حمل دارو

گام اول: قبل از سفر حتما با پزشک خود مشورت کنید که آیا همراه داشتن داروهایتان در سفر الزامی است یا خیر. در صورت نیاز به حمل دارو حتما قرص ها را در بسته های خودشان نگه داری کنید این مورد به مسئول فرودگاه هم کمک می کند تا راحت تر داروهایتان را شناسایی کند و دچار مشکل نشوید.

گام دوم: بهتر است داروهایتان را داخل یک کیف دستی و یا کیف کوچکی که همراهتان دارید قرار دهید تا اگر برای چمدان مشکلی پیش آمد داروهایتان را از دست نداده باشید، گاهی بعضی از این داروها واقعا حیاتی هستند

گام سوم: بهتر است اطلاعات تماس برای مواقع اورژانسی را با مداد در قسمتی از پاسپورتتان نیز یادداشت کنید. دو برگ کپی از پاسپورت و نسخه‌ی پزشک خود را، یکی در کیف همراه در کابین و دیگری در چمدان قسمت بار هواپیما نگه دارید.

گام چهارم: هنگام رسیدن به بازرسی فرودگاه، بالافاصله مأمور امنیتی را در جریان قرار دهید که همراه خود دارو دارید و نسخه و تأییدیه‌ی پزشک (برای برخی مقاصد) را به او نشان دهید.

گام پنجم: داروهای مایع مانند شربت‌ها می‌توانند در مقادیر حدود ۱۰۰ گرم و در کیف همراه در کابین حمل شوند. نیاز است که حتما آن ها را در کیسه ی پلاستیکی همراهتان نگه دارید، در این صورت مامورها می توانند وسایلتان را با سرعت بیشتری چک کنند و شما هم لازم نیست تا وقت زیادی را برای بازرسی بگذرانید.

گام ششم: اگر داروهایی که به همراه دارید نیاز است که در دمای پایین و خنک نگهداری شوند, حتما از کیسه های یخ استفاده کنید و به مامور فروگاه هم بگویید. اگر لازم باشد آن ها خودشان بازرسی را با دست انجام می دهند.

گام هفتم: در صورتی که می خواهید دارو را همراهتان به داخل هواپیما ببرید و نیاز به استفاده از سرنگ دارید, لازم است تا سرنگ جدا همراهتان باشد.

حتما آن ها را در یک جای سخت و محکم قرار دهید تا به خودتان یا کسی آسیبی نرسد. از پزشکتان بخواهید تا روی دارو بنویسد که باید با سرنگ تزریق شود، مامورین فرودگاه به اندازه ی دکترتان اطلاعات پزشکی ندارند! داروها و سرنگ مربوطشان را کنار هم قرا دهید تا احتمال هر گونه شک بی مورد را از بین ببرید. حتی می توانید از قبل به مامورهای امنیتی بگویید که همراهتان چنین داروهایی دارید.

پاورقی‌ها

1. سودوافدرین (Pseudoephedrine) یک ترکیب ضد احتقان است که در سرماخوردگی و در درمان احتقان بینی یا سینوس‌ها و دیگر موارد مشابه استفاده می‌شود.

2. دیفن هیدرامین (Diphenhydramine) با اثر ضد آلرژی، در درمان کهیر، سرفه، آبریزش بینی و علائم پارکینسون استفاده می‌گردد.

3. اختلال کم توجهی – بیش فعالی (Attention Deficit Hyperactivity Disorder) یک اختلال رفتاری رشدی است. این اختلال با فقدان توجه، فعالیت بیش از حد، رفتارهای تکانشی و یا ترکیبی از همه‌ی این موارد همراه است.

4. مت آمفتامین (Methamphetamine) که در بازار سیاه به شیشه معروف است، نام یک ماده‌ی محرک اعصاب می‌باشد. مت آمفتامین با تأثیر بر مکانیسم‌های مغز، شادی و هیجان در فرد ایجاد می‌کند.

5. آمفتامین (Amphetamine) یک داروی محرک اعصاب است. از جمله آثار مصرف آمفتامین بی‌خوابی، افزایش تمرکز، کاهش خستگی و کاهش اشتها می‌باشد.

6. زولپیدم (Zolpidem) داروی خواب‌آوری است که در درمان کوتاه مدت بی‌خوابی استفاده می‌شود.

7. داروی فعال کننده‌ی روان (Psychotropic) یک ماده‌ی شمیایی است که عملکرد مغز را تغییر داده و باعث تغییراتی در ادراک، خلق، خودآگاهی و یا رفتار می‌شود.

8. از رایج‌ترین داروهای مخدر می‌توان به ترامادول، کدئین، مرفین و آلفنتانیل اشاره کرد.

9. داروهای ضداضطراب (Anti-anxiety) در درمان اختلال‌های اضطرابی مورد استفاده قرار می‌گیرند. از معروف‌ترین آن‌ها می‌توان دیازپام، اکسازپام و آلپرازولام را نام برد.